-Veistu hvað þetta blóm heitir? spurði stúlkan.
-Hvaða blóm? Ég sé ekkert blóm.
-Það er af því þú ert svo háleitur, sagði hún og hló. Sestu hérna við hliðina á mér,
Hann settist niður og skimaði í kringum sig.
-Ég sé ekkert sem líkist blómi.
-Við verðum að leggjast endilöng, sagði hún og teygði úr sér í grasinu.
-Þú er að plata mig.
-Æ, gerðu bara eins og ég segi.
Hann lagðist á bakið og góndi upp í loftið.
-Heldurðu að það vaxi á himni?
-Slíttu það þá upp og sýndu mér.
-Það verður ekkert slitið eða rifið hérna,varla er þér ofviða að snúa þér við.
Hann andvarpaði. Augu þeirra mættust.
-Sérðu það nú?
-Kannski, sagði hann með semingi. Hvað heitir það?
-Meyjarauga, sagði hún mjúklega, nýútsprungið.